ögra
See also: ogra
Icelandic edit
Verb edit
ögra (weak verb, third-person singular past indicative ögraði, supine ögrað)
- (transitive, governs the dative) to provoke
Conjugation edit
ögra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ögra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ögrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ögrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ögra | við ögrum | present (nútíð) |
ég ögri | við ögrum |
| þú ögrar | þið ögrið | þú ögrir | þið ögrið | ||
| hann, hún, það ögrar | þeir, þær, þau ögra | hann, hún, það ögri | þeir, þær, þau ögri | ||
| past (þátíð) |
ég ögraði | við ögruðum | past (þátíð) |
ég ögraði | við ögruðum |
| þú ögraðir | þið ögruðuð | þú ögraðir | þið ögruðuð | ||
| hann, hún, það ögraði | þeir, þær, þau ögruðu | hann, hún, það ögraði | þeir, þær, þau ögruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ögra (þú) | ögrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ögraðu | ögriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Further reading edit
- “ögra” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)