viðtengingarháttur
Icelandic
editEtymology
editFrom viðtenging (“annexation, connection”) + háttur (“mood”), a calque of Latin modus coniūnctīvus, since the subjunctive is frequently used when connecting a main clause with subordinate clauses.[1][2]
Pronunciation
editNoun
editviðtengingarháttur m (genitive singular viðtengingarháttar, nominative plural viðtengingarhættir)
Declension
editsingular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | viðtengingarháttur | viðtengingarhátturinn | viðtengingarhættir | viðtengingarhættirnir |
accusative | viðtengingarhátt | viðtengingarháttinn | viðtengingarhætti | viðtengingarhættina |
dative | viðtengingarhætti | viðtengingarhættinum | viðtengingarháttum | viðtengingarháttunum |
genitive | viðtengingarháttar | viðtengingarháttarins | viðtengingarhátta | viðtengingarháttanna |
See also
editReferences
edit- ^ Hildur Ýr Ísberg (2011), Viðtengingarháttur: Lifandi eða dauður? Rannsókn á notkun viðtengingarháttar í íslensku nútímamáli p. 1
- ^ Árni Böðvarsson (1985), Íslensk orðabók (2. útgáfa), p. 2