øruggleikr

Old Norse

Etymology

From øruggr +‎ -leikr.

Noun

øruggleikr m

1. security, confidence
2. fearlessness

Declension

  Declension of øruggleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	øruggleikr	øruggleikrinn	øruggleikar	øruggleikarnir
accusative	øruggleik	øruggleikinn	øruggleika	øruggleikana
dative	øruggleiki	øruggleikinum	øruggleikum	øruggleikunum
genitive	øruggleiks	øruggleiksins	øruggleika	øruggleikanna

References

• øruggleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.