úirí

See also: uirí

Irish

Alternative forms

• uirghe
• uirí

Etymology

From Middle Irish uirge (“testicle”), from Proto-Celtic *orgyā, from Proto-Indo-European *h₁órǵʰis. Cognates include Ancient Greek ὄρχις (órkhis), Old Armenian որձիք (orjikʻ, “testicles”), Avestan 𐬆𐬭𐬆𐬰𐬌 (ər^əzi), and Hittite [script needed] (arkiš).

Noun

úirí f (genitive singular úirí, nominative plural úiríocha)

1. (anatomy) testis, testicle

Declension

Declension of úirí

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative úirí úiríocha Vocative a úirí a úiríocha Genitive úirí úiríocha Dative úirí úiríocha

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an úirí na húiríocha Genitive na húirí na n-úiríocha Dative leis an úirí don úirí leis na húiríocha

Synonyms

• magairle m

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
úirí	n-úirí	húirí	t-úirí
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “úirí”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “uirge”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language