ünsüz

See also: Ünlü and unlu

Turkish

Etymology

From ün (“reputation, voice”) +‎ -süz.

Pronunciation

• IPA^(key): [ynˈsyz]
• Hyphenation: ün‧süz

Adjective

ünsüz

1. unvoiced

Noun

ünsüz (definite accusative ünsüzü, plural ünsüzler)

1. (linguistics) consonant (abbreviated)

Declension

Inflection
Nominative	ünsüz
Definite accusative	ünsüzü
	Singular	Plural
Nominative	ünsüz	ünsüzler
Definite accusative	ünsüzü	ünsüzleri
Dative	ünsüze	ünsüzlere
Locative	ünsüzde	ünsüzlerde
Ablative	ünsüzden	ünsüzlerden
Genitive	ünsüzün	ünsüzlerin

Synonyms

• ünsüz harf

Antonyms

• ünlü