þrykkja
Icelandic
editEtymology
editdanish 16th century borrowing
Pronunciation
editVerb
editþrykkja (weak verb, third-person singular past indicative þrykkti, supine þrykkt)
- (transitive, with accusative) to print (a graphic or pattern)
Conjugation
editþrykkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þrykkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þrykkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrykkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þrykki | við þrykkjum | present (nútíð) |
ég þrykki | við þrykkjum |
þú þrykkir | þið þrykkið | þú þrykkir | þið þrykkið | ||
hann, hún, það þrykkir | þeir, þær, þau þrykkja | hann, hún, það þrykki | þeir, þær, þau þrykki | ||
past (þátíð) |
ég þrykkti | við þrykktum | past (þátíð) |
ég þrykkti | við þrykktum |
þú þrykktir | þið þrykktuð | þú þrykktir | þið þrykktuð | ||
hann, hún, það þrykkti | þeir, þær, þau þrykktu | hann, hún, það þrykkti | þeir, þær, þau þrykktu | ||
imperative (boðháttur) |
þrykk (þú) | þrykkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þrykktu | þrykkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að þrykkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þrykkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrykkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þrykkist | við þrykkjumst | present (nútíð) |
ég þrykkist | við þrykkjumst |
þú þrykkist | þið þrykkist | þú þrykkist | þið þrykkist | ||
hann, hún, það þrykkist | þeir, þær, þau þrykkjast | hann, hún, það þrykkist | þeir, þær, þau þrykkist | ||
past (þátíð) |
ég þrykktist | við þrykktumst | past (þátíð) |
ég þrykktist | við þrykktumst |
þú þrykktist | þið þrykktust | þú þrykktist | þið þrykktust | ||
hann, hún, það þrykktist | þeir, þær, þau þrykktust | hann, hún, það þrykktist | þeir, þær, þau þrykktust | ||
imperative (boðháttur) |
þrykkst (þú) | þrykkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þrykkstu | þrykkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þrykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þrykktur | þrykkt | þrykkt | þrykktir | þrykktar | þrykkt | |
accusative (þolfall) |
þrykktan | þrykkta | þrykkt | þrykkta | þrykktar | þrykkt | |
dative (þágufall) |
þrykktum | þrykktri | þrykktu | þrykktum | þrykktum | þrykktum | |
genitive (eignarfall) |
þrykkts | þrykktrar | þrykkts | þrykktra | þrykktra | þrykktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þrykkti | þrykkta | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
accusative (þolfall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
dative (þágufall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
genitive (eignarfall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu |