þváttr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þwahtuz, from the root of the verb þvá.

Pronunciation

• (9th century West Norse) IPA^(key): /θwɒːtːɹ̝/
• (13th century Icelandic) IPA^(key): /ˈθvɒːtːr̩/

Noun

þváttr m (genitive þváttar, dative þvætti, plural þvættir)

1. the act of washing, laundry, washing

Declension

  Declension of þváttr (strong u-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þváttr	þváttrinn	þvættir	þvættirnir
accusative	þvátt	þváttinn	þváttu	þváttuna
dative	þvætti	þvættinum	þváttum	þváttunum
genitive	þváttar	þváttarins	þvátta	þváttanna

Descendants

• Icelandic: þvottur
• Faroese: tváttur
• Norwegian Bokmål: tvett
• Old Swedish: þvǣtter
  • Swedish: tvätt
• Danish: tvæt