İmranlı

Turkish

İmranlı ilçesi

Etymology

From İmran +‎ -lı

Proper noun

İmranlı

1. A district of Sivas, Turkey

Declension

    declension of İmranlı

	singular	plural
nominative	İmranlı	İmranlılar / İmranlı'lar
accusative	İmranlı'yı	İmranlıları / İmranlı'ları
dative	İmranlı'ya	İmranlılara / İmranlı'lara
locative	İmranlı'da	İmranlılarda / İmranlı'larda
ablative	İmranlı'dan	İmranlılardan / İmranlı'lardan
genitive	İmranlı'nın	İmranlıların / İmranlı'ların

    possessive of İmranlı

	singular	plural
benim (my)	İmranlı'm	İmranlılarım / İmranlı'larım
senin (your)	İmranlı'n	İmranlıların / İmranlı'ların
onun (his/her/its)	İmranlı'sı	İmranlıları / İmranlı'ları
bizim (our)	İmranlı'mız	İmranlılarımız / İmranlı'larımız
sizin (your)	İmranlı'nız	İmranlılarınız / İmranlı'larınız
onların (their)	İmranlı'sı / İmranlıları / İmranlı'ları	İmranlıları / İmranlı'ları

Derived terms

• İmranlılı