ściągawka

Polish

ściągawka

Etymology

From ściągać +‎ -awka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕt͡ɕɔŋˈɡaf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afka
• Syllabification: ścią‧gaw‧ka

Noun

ściągawka f

1. (education) cheat sheet, crib sheet (sheet of paper used to assist on a test)

   Synonyms: ściąga, ściągaczka

Declension

Declension of ściągawka

	singular	plural
nominative	ściągawka	ściągawki
genitive	ściągawki	ściągawek
dative	ściągawce	ściągawkom
accusative	ściągawkę	ściągawki
instrumental	ściągawką	ściągawkami
locative	ściągawce	ściągawkach
vocative	ściągawko	ściągawki

Further reading

• ściągawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ściągawka in Polish dictionaries at PWN