świętochłowicki

Polish

Etymology

From Świętochłowice +‎ -cki (adjectival suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfjɛn.tɔx.wɔˈvit͡s.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ski
• Syllabification: świę‧toch‧ło‧wic‧ki

Adjective

świętochłowicki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Świętochłowice

Declension

Declension of świętochłowicki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	świętochłowicki		świętochłowicka	świętochłowickie	świętochłowiccy	świętochłowickie
genitive	świętochłowickiego		świętochłowickiej	świętochłowickiego	świętochłowickich
dative	świętochłowickiemu, świętochłowicku1		świętochłowickiej	świętochłowickiemu, świętochłowicku1	świętochłowickim
accusative	świętochłowickiego	świętochłowicki	świętochłowicką	świętochłowickie	świętochłowickich	świętochłowickie
instrumental	świętochłowickim		świętochłowicką	świętochłowickim	świętochłowickimi
locative	świętochłowickim		świętochłowickiej	świętochłowickim	świętochłowickich

¹Archaic.

Derived terms

• podświętochłowicki

 

Further reading

• świętochłowicki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świętochłowicki in Polish dictionaries at PWN