świergotanie

Polish

Etymology

From świergotać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfjɛr.ɡɔˈta.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: świer‧go‧ta‧nie

Noun

świergotanie n

1. verbal noun of świergotać

Declension

Declension of świergotanie

	singular
nominative	świergotanie
genitive	świergotania
dative	świergotaniu
accusative	świergotanie
instrumental	świergotaniem
locative	świergotaniu
vocative	świergotanie

Further reading

• świergotanie in Polish dictionaries at PWN