świerzepa

Old Polish

Alternative forms

• świerzopa, świrzepa

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sverěpъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕfjɛr̝ɛpa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕfjɛr̝ɛpa/

Noun

świerzepa f

1. untamed mare
   • 1868 [1494], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XVIII, page 521:

     Pro quibus obligatus est solvere et dare equam al. *swyeszopa stadna

     [Pro quibus obligatus est solvere et dare equam al. świerzopa stadna]

   1. mare
      • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 105, 1:

        Yako paropczy wyprzagaly moy koyn, tako szye wy[e]rwye... y rzvczyl szye od swey swyerzepy na gego koyn

        [Jako parobcy wyprzęgali moj koń, tako sie wy[e]rwie... i rzucił sie od swej świerzepy na jego koń]

Descendants

• Polish: świrzepa

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “świerzepa, świerzopa, świrzepa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN