świynty

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish święty, from Proto-Slavic *svę̑tъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfjɪntɪ/
• Rhymes: -ɪntɪ
• Syllabification: świyn‧ty

Adjective

świynty

1. holy, sacred

Declension

Declension of świynty

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative		świynty	świynte	świyntŏ	świynci	świynte
genitive		świyntego		świyntyj	świyntych
dative		świyntymu		świyntyj	świyntym
accusative	animate	świyntego	świynte	świyntõ	świyntych	świynte
	inanimate	świynty
instrumental		świyntym		świyntōm	świyntymi
locative		świyntym		świyntyj	świyntych
vocative		świynty	świynte	świyntŏ	świynci	świynte

Noun

świynty m pers (female equivalent świyntŏ)

1. saint

Related terms

noun

• świynto

 

Further reading

• świynty in silling.org