źrenica

See also: zrenica and źrenicą

Old Polish

Alternative forms

• źrzenica

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zěnica.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʑrɛɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʑrɛɲit͡sa/

Noun

źrenica f

1. (anatomy, attested in Lesser Poland) pupil
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 16, 9:

     Strzeszy me iaco zrzenicze oka (ut pupillam oculi)

     [Strzeży mie jako źrzenice oka (ut pupillam oculi)]

Descendants

• Polish: źrenica

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “źrenica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish źrenica.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʑrɛˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: źre‧ni‧ca

Noun

źrenica f

1. (anatomy) pupil

Declension

Declension of źrenica

	singular	plural
nominative	źrenica	źrenice
genitive	źrenicy	źrenic
dative	źrenicy	źrenicom
accusative	źrenicę	źrenice
instrumental	źrenicą	źrenicami
locative	źrenicy	źrenicach
vocative	źrenico	źrenice

Further reading

• źrenica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• źrenica in Polish dictionaries at PWN