Πελοπόννησος

Ancient Greek

Etymology

Πέλοψ (Pélops) +‎ νῆσος (nêsos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.lo.pón.nɛː.sos/ → /pe.loˈpon.ni.sos/ → /pe.loˈpo.ni.sos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.lo.pón.nɛː.sos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.loˈpon.ne̝.sos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.loˈpon.ni.sos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.loˈpon.ni.sos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.loˈpo.ni.sos/

Proper noun

Πελοπόννησος • (Pelopónnēsos) f (genitive Πελοποννήσου); second declension

1. the Peloponnese or Peloponnesus

Inflection

Second declension of ἡ Πελοπόννησος; τῆς Πελοποννήσου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ἡ Πελοπόννησος hē Pelopónnēsos
Genitive	τῆς Πελοποννήσου tês Peloponnḗsou
Dative	τῇ Πελοποννήσῳ têi Peloponnḗsōi
Accusative	τὴν Πελοπόννησον tḕn Pelopónnēson
Vocative	Πελοπόννησε Pelopónnēse
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Πελοποννήσιος (Peloponnḗsios)

Descendants

• English: Peloponnese, Peloponnesus
• Greek: Πελοπόννησος (Pelopónnisos)
• → Latin: Peloponnēsus

Further reading

• “Πελοπόννησος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “Πελοπόννησος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,020
• Peloponnese on Wikipedia.Wikipedia

Greek

Etymology

From Ancient Greek Πελοπόννησος (Pelopónnēsos).

Proper noun

Πελοπόννησος • (Pelopónnisos) f

1. Peloponnese, a region of Greece

Declension

  Πελοπόννησος

case     \     number	singular
nominative	Πελοπόννησος •
genitive	Πελοποννήσου •
accusative	Πελοπόννησο •
vocative	Πελοπόννησε •  Πελοπόννησο •

Further reading

• Πελοπόννησος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el