Σειρήν

Contents

Ancient GreekEdit

EtymologyEdit

Possibly originally "entangler" or "binder," from σειρά (seirá, “rope, cord”), from εἴρω (eírō).

PronunciationEdit

 

• IPA^(key): /seː.rɛ̌ːn/ → /siˈrin/ → /siˈrin/

• (5^th BC Attic) IPA^(key): /seː.rɛ̌ːn/
• (1^st BC Egyptian) IPA^(key): /siˈren/
• (4^th AD Koine) IPA^(key): /siˈrin/
• (10^th AD Byzantine) IPA^(key): /siˈrin/
• (15^th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈrin/

Proper nounEdit

Σειρήν • (Seirḗn) f (genitive Σειρῆνος); third declension

1. a Siren in Greek mythology

InflectionEdit

Third declension of Σειρήν, Σειρῆνος

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ Σειρήν	τὼ Σειρῆνε	αἱ Σειρῆνες
Genitive	τῆς Σειρῆνος	τοῖν Σειρήνοιν	τῶν Σειρήνων
Dative	τῇ Σειρῆνῐ	τοῖν Σειρήνοιν	ταῖς Σειρῆσῐ(ν)
Accusative	τὴν Σειρῆνᾰ	τὼ Σειρῆνε	τὰς Σειρῆνᾰς
Vocative	Σειρήν	Σειρῆνε	Σειρῆνες
Dialectal forms:
Notes:

DescendantsEdit

• Danish: Sirene
• Dutch: Sirene
• English: Siren
• Finnish: seireeni
• French: Sirène
• German: Sirene
• Greek:
  • Σειρήν (Seirín)
  • Σειρήνα (Seirína)
  • plural: Σειρήνες (Seirínes)
• Hebrew: סירנה‏
• Indonesian: Siren
• Italian: Sirena
• Japanese: セイレーン
• Korean: 세이렌 (seiren)
• Latin: Siren (plural Sirenes)
• Lithuanian: Sirena
• Norwegian: Sirene
• Polish: Syrena
• Romanian: Sirenă
• Russian: Сирен (Siren)
• Serbo-Croatian: Сирена
• Slovenian: Sirena
• Spanish: Sirena
• Swedish: Siren
• Thai: ไซเรน
• Ukrainian: Сирен (Syren)

ReferencesEdit

• Σειρήν in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025