άπελπις

Greek

Adjective

άπελπις • (ápelpis) m (feminine άπελπις, neuter άπελπι)

1. desperate, in despair

   Synonym: απελπισμένος (apelpisménos)

Declension

Forms of άπελπις

number  case   \   gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άπελπις •	άπελπις •	άπελπι •	απέλπιδες •	απέλπιδες •	απέλπιδα •
genitive	απέλπιδος •	απέλπιδος •	απέλπιδος •	απελπίδων •	απελπίδων •	απελπίδων •
accusative	άπελπι •	άπελπι •	άπελπι •	απέλπιδες •	απέλπιδες •	απέλπιδα •
vocative	άπελπις •	άπελπις •	άπελπι •	απέλπιδες •	απέλπιδες •	απέλπιδα •

Related terms

• see: απελπισία f (apelpisía, “despair”)