αβάρετος

Greek

Etymology

From α- (a-, “un-”) +‎ βαρετός (varetós, “defatigable, boring”).

Adjective

αβάρετος • (aváretos) m (feminine αβάρετη, neuter αβάρετο)

1. indefatigable, tireless, untiring, unwearying

   Synonym: ακούραστος (akoúrastos)

2. unharmed

Declension

Declension of αβάρετος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αβάρετος •	αβάρετη •	αβάρετο •	αβάρετοι •	αβάρετες •	αβάρετα •
genitive	αβάρετου •	αβάρετης •	αβάρετου •	αβάρετων •	αβάρετων •	αβάρετων •
accusative	αβάρετο •	αβάρετη •	αβάρετο •	αβάρετους •	αβάρετες •	αβάρετα •
vocative	αβάρετε •	αβάρετη •	αβάρετο •	αβάρετοι •	αβάρετες •	αβάρετα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβάρετος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβάρετος, etc.)

Related terms

• βαρετός (varetós, “boring”)