αδάμαστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀδάμαστος (adámastos).

Adjective

αδάμαστος • (adámastos) m (feminine αδάμαστη, neuter αδάμαστο)

1. indomitable, untameable

   αδάμαστη θέληση ― adámasti thélisi ― indomitable will

Declension

Declension of αδάμαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδάμαστος •	αδάμαστη •	αδάμαστο •	αδάμαστοι •	αδάμαστες •	αδάμαστα •
genitive	αδάμαστου •	αδάμαστης •	αδάμαστου •	αδάμαστων •	αδάμαστων •	αδάμαστων •
accusative	αδάμαστο •	αδάμαστη •	αδάμαστο •	αδάμαστους •	αδάμαστες •	αδάμαστα •
vocative	αδάμαστε •	αδάμαστη •	αδάμαστο •	αδάμαστοι •	αδάμαστες •	αδάμαστα •

Synonyms

• αδούλωτος (adoúlotos)
• ανυπότακτος (anypótaktos)
• ακατανίκητος (akataníkitos)
• αδαμάντινος (adamántinos)