αδιάλυτος

Greek

Adjective

αδιάλυτος • (adiálytos) m (feminine αδιάλυτη, neuter αδιάλυτο)

1. insoluble, undissolvable, not dissolvable (will not dissolve in a solvent)
2. indissoluble, undissolvable (of marriage)
3. not broken up
4. (figuratively) inscrutable

Declension

Declension of αδιάλυτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιάλυτος •	αδιάλυτη •	αδιάλυτο •	αδιάλυτοι •	αδιάλυτες •	αδιάλυτα •
genitive	αδιάλυτου •	αδιάλυτης •	αδιάλυτου •	αδιάλυτων •	αδιάλυτων •	αδιάλυτων •
accusative	αδιάλυτο •	αδιάλυτη •	αδιάλυτο •	αδιάλυτους •	αδιάλυτες •	αδιάλυτα •
vocative	αδιάλυτε •	αδιάλυτη •	αδιάλυτο •	αδιάλυτοι •	αδιάλυτες •	αδιάλυτα •

See also

• αδιαίρετος (adiaíretos, “indivisible”)
• αδιάσπαστος (adiáspastos, “indissoluble”)