αδυνάστευτος

Greek

Adjective

αδυνάστευτος • (adynásteftos) m (feminine αδυνάστευτη, neuter αδυνάστευτο)

1. untyrannical, undomineering
2. not domineered

Declension

Declension of αδυνάστευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδυνάστευτος •	αδυνάστευτη •	αδυνάστευτο •	αδυνάστευτοι •	αδυνάστευτες •	αδυνάστευτα •
genitive	αδυνάστευτου •	αδυνάστευτης •	αδυνάστευτου •	αδυνάστευτων •	αδυνάστευτων •	αδυνάστευτων •
accusative	αδυνάστευτο •	αδυνάστευτη •	αδυνάστευτο •	αδυνάστευτους •	αδυνάστευτες •	αδυνάστευτα •
vocative	αδυνάστευτε •	αδυνάστευτη •	αδυνάστευτο •	αδυνάστευτοι •	αδυνάστευτες •	αδυνάστευτα •

Synonyms

• αδούλωτος (adoúlotos, “unbound”)