ακατάλυτος

Greek

Adjective

ακατάλυτος • (akatálytos) m (feminine ακατάλυτη, neuter ακατάλυτος)

1. enduring, indissoluble
2. unshakeable, firm

Declension

Declension of ακατάλυτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατάλυτος •	ακατάλυτη •	ακατάλυτο •	ακατάλυτοι •	ακατάλυτες •	ακατάλυτα •
genitive	ακατάλυτου •	ακατάλυτης •	ακατάλυτου •	ακατάλυτων •	ακατάλυτων •	ακατάλυτων •
accusative	ακατάλυτο •	ακατάλυτη •	ακατάλυτο •	ακατάλυτους •	ακατάλυτες •	ακατάλυτα •
vocative	ακατάλυτε •	ακατάλυτη •	ακατάλυτο •	ακατάλυτοι •	ακατάλυτες •	ακατάλυτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακατάλυτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακατάλυτος, etc.)