ακαταπόνητος

Greek

Adjective

ακαταπόνητος • (akatapónitos) m (feminine ακαταπόνητη, neuter ακαταπόνητο)

1. tireless, indefatigable

Declension

Declension of ακαταπόνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαταπόνητος •	ακαταπόνητη •	ακαταπόνητο •	ακαταπόνητοι •	ακαταπόνητες •	ακαταπόνητα •
genitive	ακαταπόνητου •	ακαταπόνητης •	ακαταπόνητου •	ακαταπόνητων •	ακαταπόνητων •	ακαταπόνητων •
accusative	ακαταπόνητο •	ακαταπόνητη •	ακαταπόνητο •	ακαταπόνητους •	ακαταπόνητες •	ακαταπόνητα •
vocative	ακαταπόνητε •	ακαταπόνητη •	ακαταπόνητο •	ακαταπόνητοι •	ακαταπόνητες •	ακαταπόνητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακαταπόνητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακαταπόνητος, etc.)

See also

• ακατάπαυστος (akatápafstos, “unceasing”)