αλεηλάτητος

Greek

Adjective

αλεηλάτητος • (aleïlátitos) m (feminine αλεηλάτητη, neuter αλεηλάτητο)

1. unlooted, unplundered

Declension

Declension of αλεηλάτητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλεηλάτητος •	αλεηλάτητη •	αλεηλάτητο •	αλεηλάτητοι •	αλεηλάτητες •	αλεηλάτητα •
genitive	αλεηλάτητου •	αλεηλάτητης •	αλεηλάτητου •	αλεηλάτητων •	αλεηλάτητων •	αλεηλάτητων •
accusative	αλεηλάτητο •	αλεηλάτητη •	αλεηλάτητο •	αλεηλάτητους •	αλεηλάτητες •	αλεηλάτητα •
vocative	αλεηλάτητε •	αλεηλάτητη •	αλεηλάτητο •	αλεηλάτητοι •	αλεηλάτητες •	αλεηλάτητα •

Synonyms

• see: ασύλητος (asýlitos)