ανάμειχτος

Greek

Adjective

ανάμειχτος • (anámeichtos) m (feminine ανάμειχτη, neuter ανάμειχτο)

1. Rare form of ανάμεικτος (anámeiktos).

Declension

Declension of ανάμειχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάμειχτος •	ανάμειχτη •	ανάμειχτο •	ανάμειχτοι •	ανάμειχτες •	ανάμειχτα •
genitive	ανάμειχτου •	ανάμειχτης •	ανάμειχτου •	ανάμειχτων •	ανάμειχτων •	ανάμειχτων •
accusative	ανάμειχτο •	ανάμειχτη •	ανάμειχτο •	ανάμειχτους •	ανάμειχτες •	ανάμειχτα •
vocative	ανάμειχτε •	ανάμειχτη •	ανάμειχτο •	ανάμειχτοι •	ανάμειχτες •	ανάμειχτα •