ανάμεικτος

Greek

Adjective

ανάμεικτος • (anámeiktos) m (feminine ανάμεικτη, neuter ανάμεικτο)

1. mixed, blended, mingled, assorted

Declension

Declension of ανάμεικτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάμεικτος •	ανάμεικτη •	ανάμεικτο •	ανάμεικτοι •	ανάμεικτες •	ανάμεικτα •
genitive	ανάμεικτου •	ανάμεικτης •	ανάμεικτου •	ανάμεικτων •	ανάμεικτων •	ανάμεικτων •
accusative	ανάμεικτο •	ανάμεικτη •	ανάμεικτο •	ανάμεικτους •	ανάμεικτες •	ανάμεικτα •
vocative	ανάμεικτε •	ανάμεικτη •	ανάμεικτο •	ανάμεικτοι •	ανάμεικτες •	ανάμεικτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάμεικτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάμεικτος, etc.)

Alternative forms

• ανάμικτος (anámiktos)
• ανάμειχτος (anámeichtos) (rare)
• ανάμιχτος (anámichtos) (rare)

Related terms

• see: αναμειγνύω (anameignýo, “to mix, to blend”)