ανάρμοστος

Greek

Adjective

ανάρμοστος • (anármostos) m (feminine ανάρμοστη, neuter ανάρμοστο)

1. improper, indecorous, indecent

Declension

Declension of ανάρμοστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάρμοστος •	ανάρμοστη •	ανάρμοστο •	ανάρμοστοι •	ανάρμοστες •	ανάρμοστα •
genitive	ανάρμοστου •	ανάρμοστης •	ανάρμοστου •	ανάρμοστων •	ανάρμοστων •	ανάρμοστων •
accusative	ανάρμοστο •	ανάρμοστη •	ανάρμοστο •	ανάρμοστους •	ανάρμοστες •	ανάρμοστα •
vocative	ανάρμοστε •	ανάρμοστη •	ανάρμοστο •	ανάρμοστοι •	ανάρμοστες •	ανάρμοστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάρμοστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάρμοστος, etc.)

Synonyms

• ακατάλληλος (akatállilos, “unsuitable”)
• απρεπής (aprepís)