ανήστευτος

Greek

Adjective

ανήστευτος • (anísteftos) m (feminine ανήστευτη, neuter ανήστευτο)

1. (Eastern Orthodoxy) (food) permitted whilst fasting

Declension

Declension of ανήστευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανήστευτος •	ανήστευτη •	ανήστευτο •	ανήστευτοι •	ανήστευτες •	ανήστευτα •
genitive	ανήστευτου •	ανήστευτης •	ανήστευτου •	ανήστευτων •	ανήστευτων •	ανήστευτων •
accusative	ανήστευτο •	ανήστευτη •	ανήστευτο •	ανήστευτους •	ανήστευτες •	ανήστευτα •
vocative	ανήστευτε •	ανήστευτη •	ανήστευτο •	ανήστευτοι •	ανήστευτες •	ανήστευτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήστευτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήστευτος, etc.)

Related terms

• see: νηστεύω (nistévo, “to fast”)