αναίμαχτος

Greek

Adjective

αναίμαχτος • (anaímachtos) m (feminine αναίμαχτη, neuter αναίμαχτο)

1. Alternative form of αναίμακτος (anaímaktos)

Declension

Declension of αναίμαχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναίμαχτος •	αναίμαχτη •	αναίμαχτο •	αναίμαχτοι •	αναίμαχτες •	αναίμαχτα •
genitive	αναίμαχτου •	αναίμαχτης •	αναίμαχτου •	αναίμαχτων •	αναίμαχτων •	αναίμαχτων •
accusative	αναίμαχτο •	αναίμαχτη •	αναίμαχτο •	αναίμαχτους •	αναίμαχτες •	αναίμαχτα •
vocative	αναίμαχτε •	αναίμαχτη •	αναίμαχτο •	αναίμαχτοι •	αναίμαχτες •	αναίμαχτα •