αναίμακτος

Greek

Alternative forms

• αναίμαχτος (anaímachtos)

Adjective

αναίμακτος • (anaímaktos) m (feminine αναίμακτη, neuter αναίμακτο)

1. bloodless, without bloodshed

Declension

Declension of αναίμακτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναίμακτος •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτοι •	αναίμακτες •	αναίμακτα •
genitive	αναίμακτου •	αναίμακτης •	αναίμακτου •	αναίμακτων •	αναίμακτων •	αναίμακτων •
accusative	αναίμακτο •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτους •	αναίμακτες •	αναίμακτα •
vocative	αναίμακτε •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτοι •	αναίμακτες •	αναίμακτα •

Related terms

• αναίμακτα (anaímakta, “bloodlessly”)

• and see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)