αναιμικός

Greek

Adjective

αναιμικός • (anaimikós) m (feminine αναιμική, neuter αναιμικό)

1. (medicine) anaemic, anemic

Declension

Declension of αναιμικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναιμικός •	αναιμική •	αναιμικό •	αναιμικοί •	αναιμικές •	αναιμικά •
genitive	αναιμικού •	αναιμικής •	αναιμικού •	αναιμικών •	αναιμικών •	αναιμικών •
accusative	αναιμικό •	αναιμική •	αναιμικό •	αναιμικούς •	αναιμικές •	αναιμικά •
vocative	αναιμικέ •	αναιμική •	αναιμικό •	αναιμικοί •	αναιμικές •	αναιμικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναιμικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναιμικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναιμικότερος •	αναιμικότερη •	αναιμικότερο •	αναιμικότεροι •	αναιμικότερες •	αναιμικότερα •
genitive	αναιμικότερου •	αναιμικότερης •	αναιμικότερου •	αναιμικότερων •	αναιμικότερων •	αναιμικότερων •
accusative	αναιμικότερο •	αναιμικότερη •	αναιμικότερο •	αναιμικότερους •	αναιμικότερες •	αναιμικότερα •
vocative	αναιμικότερε •	αναιμικότερη •	αναιμικότερο •	αναιμικότεροι •	αναιμικότερες •	αναιμικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αναιμικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναιμικότατος •	αναιμικότατη •	αναιμικότατο •	αναιμικότατοι •	αναιμικότατες •	αναιμικότατα •
genitive	αναιμικότατου •	αναιμικότατης •	αναιμικότατου •	αναιμικότατων •	αναιμικότατων •	αναιμικότατων •
accusative	αναιμικότατο •	αναιμικότατη •	αναιμικότατο •	αναιμικότατους •	αναιμικότατες •	αναιμικότατα •
vocative	αναιμικότατε •	αναιμικότατη •	αναιμικότατο •	αναιμικότατοι •	αναιμικότατες •	αναιμικότατα •

Related terms

• see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)