ανακατάληψη
Greek
editPronunciation
editNoun
editανακατάληψη • (anakatálipsi) f (plural ανακαταλήψεις)
Declension
editDeclension of ανακατάληψη
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ανακατάληψη • | ανακαταλήψεις • | |
genitive | ανακατάληψης • | ανακαταλήψεων • | |
accusative | ανακατάληψη • | ανακαταλήψεις • | |
vocative | ανακατάληψη • | ανακαταλήψεις • | |
Older or formal genitive singular: ανακαταλήψεως • |
Coordinate terms
edit- ανακαταλαμβάνω (anakatalamváno, “to recapture”)