ανακατάληψη

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): [ˌɐ.nɐ.kɐ.ˈtɐ.ʎi.psi]
• Hyphenation: α‧να‧κα‧τά‧λη‧ψη

Noun

ανακατάληψη • (anakatálipsi) f (plural ανακαταλήψεις)

1. (military) recapture, retaking

Declension

Declension of ανακατάληψη

	singular	plural
nominative	ανακατάληψη •	ανακαταλήψεις •
genitive	ανακατάληψης •	ανακαταλήψεων •
accusative	ανακατάληψη •	ανακαταλήψεις •
vocative	ανακατάληψη •	ανακαταλήψεις •
Older or formal genitive singular: ανακαταλήψεως •

Coordinate terms

• ανακαταλαμβάνω (anakatalamváno, “to recapture”)