ανανταπόδοτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνανταπόδοτος (anantapódotos).

Adjective

ανανταπόδοτος • (anantapódotos) m (feminine ανανταπόδοτη, neuter ανανταπόδοτο)

1. unrequited, unreciprocated
2. unrewarded, without reward

   ανανταπόδοτος έρωτας ― anantapódotos érotas ― unrequited love

3. (rhetoric, literature) descriptive of anapodoton

Declension

Declension of ανανταπόδοτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανανταπόδοτος •	ανανταπόδοτη •	ανανταπόδοτο •	ανανταπόδοτοι •	ανανταπόδοτες •	ανανταπόδοτα •
genitive	ανανταπόδοτου •	ανανταπόδοτης •	ανανταπόδοτου •	ανανταπόδοτων •	ανανταπόδοτων •	ανανταπόδοτων •
accusative	ανανταπόδοτο •	ανανταπόδοτη •	ανανταπόδοτο •	ανανταπόδοτους •	ανανταπόδοτες •	ανανταπόδοτα •
vocative	ανανταπόδοτε •	ανανταπόδοτη •	ανανταπόδοτο •	ανανταπόδοτοι •	ανανταπόδοτες •	ανανταπόδοτα •