ἀνανταπόδοτος

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓ν- (an-, “un-”) +‎ ἀντᾰποδῐ́δωμῐ (antapodídōmi, “I give back”) +‎ -τος (-tos), from ἀντῐ- (anti-) + ᾰ̓πο- (apo-) + δῐ́δωμῐ (dídōmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.nan.ta.pó.do.tos/ → /a.nan.taˈpo.ðo.tos/ → /a.nan.daˈpo.ðo.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nan.ta.pó.do.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.nan.taˈpo.do.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.nan.taˈpo.ðo.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.nan.taˈpo.ðo.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.nan.daˈpo.ðo.tos/

Adjective

ᾰ̓ναντᾰπόδοτος • (anantapódotos) m or f (neuter ᾰ̓ναντᾰπόδοτον); second declension

1. without apodosis, being a proposition lacking a consequent clause

Inflection

Second declension of ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτος; ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτος anantapódotos	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτον anantapódoton		ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō	ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō		ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτοι anantapódotoi	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτᾰ anantapódota
Genitive		ᾰ̓νᾰντᾰποδότου anantapodótou	ᾰ̓νᾰντᾰποδότου anantapodótou		ᾰ̓νᾰντᾰποδότοιν anantapodótoin	ᾰ̓νᾰντᾰποδότοιν anantapodótoin		ᾰ̓νᾰντᾰποδότων anantapodótōn	ᾰ̓νᾰντᾰποδότων anantapodótōn
Dative		ᾰ̓νᾰντᾰποδότῳ anantapodótōi	ᾰ̓νᾰντᾰποδότῳ anantapodótōi		ᾰ̓νᾰντᾰποδότοιν anantapodótoin	ᾰ̓νᾰντᾰποδότοιν anantapodótoin		ᾰ̓νᾰντᾰποδότοις anantapodótois	ᾰ̓νᾰντᾰποδότοις anantapodótois
Accusative		ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτον anantapódoton	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτον anantapódoton		ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō	ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō		ᾰ̓νᾰντᾰποδότους anantapodótous	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτᾰ anantapódota
Vocative		ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτε anantapódote	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτον anantapódoton		ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō	ᾰ̓νᾰντᾰποδότω anantapodótō		ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτοι anantapódotoi	ᾰ̓νᾰντᾰπόδοτᾰ anantapódota
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓νᾰντᾰποδότως anantapodótōs			ᾰ̓νᾰντᾰποδοτώτερος anantapodotṓteros			ᾰ̓νᾰντᾰποδοτώτᾰτος anantapodotṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ᾰ̓ναντᾰπόδοσῐς (anantapódosis)

Descendants

• English: anapodoton
• Greek: ανανταπόδοτος (anantapódotos)

Further reading

• “ἀνανταπόδοτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀνανταπόδοτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνανταπόδοτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• ἀνανταπόδοτος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften