αναπαιστικός

Greek

Adjective

αναπαιστικός • (anapaistikós) m (feminine αναπαιστική, neuter αναπαιστικό)

1. (poetry) anapaestic (UK), anapestic (US)

Declension

Declension of αναπαιστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπαιστικός •	αναπαιστική •	αναπαιστικό •	αναπαιστικοί •	αναπαιστικές •	αναπαιστικά •
genitive	αναπαιστικού •	αναπαιστικής •	αναπαιστικού •	αναπαιστικών •	αναπαιστικών •	αναπαιστικών •
accusative	αναπαιστικό •	αναπαιστική •	αναπαιστικό •	αναπαιστικούς •	αναπαιστικές •	αναπαιστικά •
vocative	αναπαιστικέ •	αναπαιστική •	αναπαιστικό •	αναπαιστικοί •	αναπαιστικές •	αναπαιστικά •

Related terms

• ανάπαιστος m (anápaistos, “anapaest”)

Further reading

• ανάπαιστος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el