αναπαλλοτρίωτος
Greek
editAdjective
editαναπαλλοτρίωτος • (anapallotríotos) m (feminine αναπαλλοτρίωτη, neuter αναπαλλοτρίωτο)
- (law) inalienable
- (law) unalienated
Declension
editDeclension of αναπαλλοτρίωτος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αναπαλλοτρίωτος • | αναπαλλοτρίωτη • | αναπαλλοτρίωτο • | αναπαλλοτρίωτοι • | αναπαλλοτρίωτες • | αναπαλλοτρίωτα • |
genitive | αναπαλλοτρίωτου • | αναπαλλοτρίωτης • | αναπαλλοτρίωτου • | αναπαλλοτρίωτων • | αναπαλλοτρίωτων • | αναπαλλοτρίωτων • |
accusative | αναπαλλοτρίωτο • | αναπαλλοτρίωτη • | αναπαλλοτρίωτο • | αναπαλλοτρίωτους • | αναπαλλοτρίωτες • | αναπαλλοτρίωτα • |
vocative | αναπαλλοτρίωτε • | αναπαλλοτρίωτη • | αναπαλλοτρίωτο • | αναπαλλοτρίωτοι • | αναπαλλοτρίωτες • | αναπαλλοτρίωτα • |
Related terms
edit- see: απαλλοτρίωση f (apallotríosi, “expropriation”)