αναπασχόλητος

Greek

Adjective

αναπασχόλητος • (anapaschólitos) m (feminine αναπασχόλητη, neuter αναπασχόλητο)

1. unemployed, idle

Declension

Declension of αναπασχόλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπασχόλητος •	αναπασχόλητη •	αναπασχόλητο •	αναπασχόλητοι •	αναπασχόλητες •	αναπασχόλητα •
genitive	αναπασχόλητου •	αναπασχόλητης •	αναπασχόλητου •	αναπασχόλητων •	αναπασχόλητων •	αναπασχόλητων •
accusative	αναπασχόλητο •	αναπασχόλητη •	αναπασχόλητο •	αναπασχόλητους •	αναπασχόλητες •	αναπασχόλητα •
vocative	αναπασχόλητε •	αναπασχόλητη •	αναπασχόλητο •	αναπασχόλητοι •	αναπασχόλητες •	αναπασχόλητα •

Synonyms

• άνεργος (ánergos, “unemployed, without work”)