αναχόρταγος

Greek

Adjective

αναχόρταγος • (anachórtagos) m (feminine αναχόρταγη, neuter αναχόρταγο)

1. Alternative form of ανεχόρταγος (anechórtagos)

Declension

Declension of αναχόρταγος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναχόρταγος •	αναχόρταγη •	αναχόρταγο •	αναχόρταγοι •	αναχόρταγες •	αναχόρταγα •
genitive	αναχόρταγου •	αναχόρταγης •	αναχόρταγου •	αναχόρταγων •	αναχόρταγων •	αναχόρταγων •
accusative	αναχόρταγο •	αναχόρταγη •	αναχόρταγο •	αναχόρταγους •	αναχόρταγες •	αναχόρταγα •
vocative	αναχόρταγε •	αναχόρταγη •	αναχόρταγο •	αναχόρταγοι •	αναχόρταγες •	αναχόρταγα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναχόρταγος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναχόρταγος, etc.)