αναύξητος

Greek

Adjective

αναύξητος • (anáfxitos) m (feminine αναύξητη, neuter αναύξητο)

1. unincreasable, unincreased
2. (grammar) unaugmented (of verbs)

Declension

Declension of αναύξητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναύξητος •	αναύξητη •	αναύξητο •	αναύξητοι •	αναύξητες •	αναύξητα •
genitive	αναύξητου •	αναύξητης •	αναύξητου •	αναύξητων •	αναύξητων •	αναύξητων •
accusative	αναύξητο •	αναύξητη •	αναύξητο •	αναύξητους •	αναύξητες •	αναύξητα •
vocative	αναύξητε •	αναύξητη •	αναύξητο •	αναύξητοι •	αναύξητες •	αναύξητα •

Related terms

• see: αυξάνω (afxáno, “to augment, to increase”)