ανεξέλεγκτος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνεξέλεγκτος (anexélenktos)

Adjective

ανεξέλεγκτος • (anexélegktos) m (feminine ανεξέλεγκτη, neuter ανεξέλεγκτο)

1. uncontrolled, unchecked
2. unverified

Declension

Declension of ανεξέλεγκτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεξέλεγκτος •	ανεξέλεγκτη •	ανεξέλεγκτο •	ανεξέλεγκτοι •	ανεξέλεγκτες •	ανεξέλεγκτα •
genitive	ανεξέλεγκτου •	ανεξέλεγκτης •	ανεξέλεγκτου •	ανεξέλεγκτων •	ανεξέλεγκτων •	ανεξέλεγκτων •
accusative	ανεξέλεγκτο •	ανεξέλεγκτη •	ανεξέλεγκτο •	ανεξέλεγκτους •	ανεξέλεγκτες •	ανεξέλεγκτα •
vocative	ανεξέλεγκτε •	ανεξέλεγκτη •	ανεξέλεγκτο •	ανεξέλεγκτοι •	ανεξέλεγκτες •	ανεξέλεγκτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεξέλεγκτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεξέλεγκτος, etc.)