ανεπίτρεπτος

Greek

Adjective

ανεπίτρεπτος • (anepítreptos) m (feminine ανεπίτρεπτη, neuter ανεπίτρεπτο)

1. not allowable, inadmissible, disallowed

   Synonym: απαράδεκτος (aparádektos)

Declension

Declension of ανεπίτρεπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπίτρεπτος •	ανεπίτρεπτη •	ανεπίτρεπτο •	ανεπίτρεπτοι •	ανεπίτρεπτες •	ανεπίτρεπτα •
genitive	ανεπίτρεπτου •	ανεπίτρεπτης •	ανεπίτρεπτου •	ανεπίτρεπτων •	ανεπίτρεπτων •	ανεπίτρεπτων •
accusative	ανεπίτρεπτο •	ανεπίτρεπτη •	ανεπίτρεπτο •	ανεπίτρεπτους •	ανεπίτρεπτες •	ανεπίτρεπτα •
vocative	ανεπίτρεπτε •	ανεπίτρεπτη •	ανεπίτρεπτο •	ανεπίτρεπτοι •	ανεπίτρεπτες •	ανεπίτρεπτα •

Related terms

• see: επιτρέπω (epitrépo, “to allow”)