ανοικοκύρευτος

Greek

Adjective

ανοικοκύρευτος • (anoikokýreftos) m (feminine ανοικοκύρευτη, neuter ανοικοκύρευτο)

1. untidy, disorganised, disordered

   Synonym: ακατάστατος (akatástatos)

Declension

Declension of ανοικοκύρευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανοικοκύρευτος •	ανοικοκύρευτη •	ανοικοκύρευτο •	ανοικοκύρευτοι •	ανοικοκύρευτες •	ανοικοκύρευτα •
genitive	ανοικοκύρευτου •	ανοικοκύρευτης •	ανοικοκύρευτου •	ανοικοκύρευτων •	ανοικοκύρευτων •	ανοικοκύρευτων •
accusative	ανοικοκύρευτο •	ανοικοκύρευτη •	ανοικοκύρευτο •	ανοικοκύρευτους •	ανοικοκύρευτες •	ανοικοκύρευτα •
vocative	ανοικοκύρευτε •	ανοικοκύρευτη •	ανοικοκύρευτο •	ανοικοκύρευτοι •	ανοικοκύρευτες •	ανοικοκύρευτα •