αντρίκειος

Greek

Alternative forms

• αντρίκιος (antríkios)
• ανδρίκειος (andríkeios)
• ανδρίκιος (andríkios)

Etymology

From Byzantine Greek ἀντρίκειος (antríkeios), from Ancient Greek ἀνδρικός (andrikós, “manly”).

Adjective

αντρίκειος • (antríkeios) m (feminine αντρίκεια, neuter αντρίκειο)

1. manly, courageous, valiant

   Coordinate term: ανδροπρεπής (androprepís)

Declension

Declension of αντρίκειος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντρίκειος •	αντρίκεια •	αντρίκειο •	αντρίκειοι •	αντρίκειες •	αντρίκεια •
genitive	αντρίκειου •	αντρίκειας •	αντρίκειου •	αντρίκειων •	αντρίκειων •	αντρίκειων •
accusative	αντρίκειο •	αντρίκεια •	αντρίκειο •	αντρίκειους •	αντρίκειες •	αντρίκεια •
vocative	αντρίκειε •	αντρίκεια •	αντρίκειο •	αντρίκειοι •	αντρίκειες •	αντρίκεια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντρίκειος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντρίκειος, etc.)

Related terms

• and see: άντρας m (ántras, “man”)
• αντρίκεια (antríkeia, “like a man”)