ανυπόφερτος

Greek

Adjective

ανυπόφερτος • (anypófertos) m (feminine ανυπόφερτη, neuter ανυπόφερτο)

1. Alternative form of ανυπόφορος (anypóforos)

Declension

Declension of ανυπόφερτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανυπόφερτος •	ανυπόφερτη •	ανυπόφερτο •	ανυπόφερτοι •	ανυπόφερτες •	ανυπόφερτα •
genitive	ανυπόφερτου •	ανυπόφερτης •	ανυπόφερτου •	ανυπόφερτων •	ανυπόφερτων •	ανυπόφερτων •
accusative	ανυπόφερτο •	ανυπόφερτη •	ανυπόφερτο •	ανυπόφερτους •	ανυπόφερτες •	ανυπόφερτα •
vocative	ανυπόφερτε •	ανυπόφερτη •	ανυπόφερτο •	ανυπόφερτοι •	ανυπόφερτες •	ανυπόφερτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπόφερτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόφερτος, etc.)