ανώδυνος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνώδυνος (anṓdunos).

Adjective

ανώδυνος • (anódynos) m (feminine ανώδυνη, neuter ανώδυνο)

1. painless

Declension

Declension of ανώδυνος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανώδυνος •	ανώδυνη •	ανώδυνο •	ανώδυνοι •	ανώδυνες •	ανώδυνα •
genitive	ανώδυνου •	ανώδυνης •	ανώδυνου •	ανώδυνων •	ανώδυνων •	ανώδυνων •
accusative	ανώδυνο •	ανώδυνη •	ανώδυνο •	ανώδυνους •	ανώδυνες •	ανώδυνα •
vocative	ανώδυνε •	ανώδυνη •	ανώδυνο •	ανώδυνοι •	ανώδυνες •	ανώδυνα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώδυνος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώδυνος, etc.)