αξεμπέρδευτος

Greek

Adjective

αξεμπέρδευτος • (axempérdeftos) m (feminine αξεμπέρδευτη, neuter αξεμπέρδευτο)

1. not disentangled, not untangled, tangled
2. not sorted out
3. inextricable
4. (figuratively) not killed

Declension

Declension of αξεμπέρδευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αξεμπέρδευτος •	αξεμπέρδευτη •	αξεμπέρδευτο •	αξεμπέρδευτοι •	αξεμπέρδευτες •	αξεμπέρδευτα •
genitive	αξεμπέρδευτου •	αξεμπέρδευτης •	αξεμπέρδευτου •	αξεμπέρδευτων •	αξεμπέρδευτων •	αξεμπέρδευτων •
accusative	αξεμπέρδευτο •	αξεμπέρδευτη •	αξεμπέρδευτο •	αξεμπέρδευτους •	αξεμπέρδευτες •	αξεμπέρδευτα •
vocative	αξεμπέρδευτε •	αξεμπέρδευτη •	αξεμπέρδευτο •	αξεμπέρδευτοι •	αξεμπέρδευτες •	αξεμπέρδευτα •

Related terms

• see: μπερδεύω (berdévo, “to tangle, to muddle”)