απαράδεχτος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /apaˈɾaðextos/
• Hyphenation: α‧πα‧ρά‧δε‧χτος

Adjective

απαράδεχτος • (aparádechtos) m (feminine απαράδεχτη, neuter απαράδεχτο)

1. Informal form of απαράδεκτος (aparádektos).

Declension

Declension of απαράδεχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαράδεχτος •	απαράδεχτη •	απαράδεχτο •	απαράδεχτοι •	απαράδεχτες •	απαράδεχτα •
genitive	απαράδεχτου •	απαράδεχτης •	απαράδεχτου •	απαράδεχτων •	απαράδεχτων •	απαράδεχτων •
accusative	απαράδεχτο •	απαράδεχτη •	απαράδεχτο •	απαράδεχτους •	απαράδεχτες •	απαράδεχτα •
vocative	απαράδεχτε •	απαράδεχτη •	απαράδεχτο •	απαράδεχτοι •	απαράδεχτες •	απαράδεχτα •