απαρέγκλιτος

Greek

Alternative forms

• απαρέγγλιτος (aparénglitos)

Adjective

απαρέγκλιτος • (aparégklitos) m (feminine απαρέγκλιτη, neuter απαρέγκλιτο)

1. unswerving, undeviating, inexorable

Declension

Declension of απαρέγκλιτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαρέγκλιτος •	απαρέγκλιτη •	απαρέγκλιτο •	απαρέγκλιτοι •	απαρέγκλιτες •	απαρέγκλιτα •
genitive	απαρέγκλιτου •	απαρέγκλιτης •	απαρέγκλιτου •	απαρέγκλιτων •	απαρέγκλιτων •	απαρέγκλιτων •
accusative	απαρέγκλιτο •	απαρέγκλιτη •	απαρέγκλιτο •	απαρέγκλιτους •	απαρέγκλιτες •	απαρέγκλιτα •
vocative	απαρέγκλιτε •	απαρέγκλιτη •	απαρέγκλιτο •	απαρέγκλιτοι •	απαρέγκλιτες •	απαρέγκλιτα •