απαρεμφατικός

Greek

Adjective

απαρεμφατικός • (aparemfatikós) m (feminine απαρεμφατική, neuter απαρεμφατικό)

1. (grammar) infinitive (in, relating to)

Declension

Declension of απαρεμφατικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαρεμφατικός •	απαρεμφατική •	απαρεμφατικό •	απαρεμφατικοί •	απαρεμφατικές •	απαρεμφατικά •
genitive	απαρεμφατικού •	απαρεμφατικής •	απαρεμφατικού •	απαρεμφατικών •	απαρεμφατικών •	απαρεμφατικών •
accusative	απαρεμφατικό •	απαρεμφατική •	απαρεμφατικό •	απαρεμφατικούς •	απαρεμφατικές •	απαρεμφατικά •
vocative	απαρεμφατικέ •	απαρεμφατική •	απαρεμφατικό •	απαρεμφατικοί •	απαρεμφατικές •	απαρεμφατικά •

Related terms

• απαρέμφατο n (aparémfato, “infinitive”, noun)