απεριγέλαστος

Greek

Adjective

απεριγέλαστος • (aperigélastos) m (feminine απεριγέλαστη, neuter απεριγέλαστο)

1. not mocked, unmocked, not ridiculed, not laughed at

Declension

Declension of απεριγέλαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απεριγέλαστος •	απεριγέλαστη •	απεριγέλαστο •	απεριγέλαστοι •	απεριγέλαστες •	απεριγέλαστα •
genitive	απεριγέλαστου •	απεριγέλαστης •	απεριγέλαστου •	απεριγέλαστων •	απεριγέλαστων •	απεριγέλαστων •
accusative	απεριγέλαστο •	απεριγέλαστη •	απεριγέλαστο •	απεριγέλαστους •	απεριγέλαστες •	απεριγέλαστα •
vocative	απεριγέλαστε •	απεριγέλαστη •	απεριγέλαστο •	απεριγέλαστοι •	απεριγέλαστες •	απεριγέλαστα •

Related terms

• see: γελάω (geláo, “I laugh”)